Geç güneşle koyulmuşuz yürüyüşe
Tek dönemeyeceğim kadar geç
Kırılgan olan her nesnenin bilincinde
Hemen sonra her nesnenin kırılganlığının
Kaygılı, herkesi korumaya hazırım
Tanık bulamasam da şırıngayla çekilişine dünyamın
Kimi tanıdımsa o dev iğnenin ucundan sakındım
Kafeslerde tuttuysam havanı bu yüzden
Göğün verevine delindiğiydi duydum
Kuştu, işitilmedi uçtuğu yerden
Yücesine yükselen
Esti kafeste
Göğsümde gizlen
Dinle
Burada biraz duralım
İten ve çeken
Ne’den kaçıyorsak ona doğru kaçıyoruz’u imleyen
Denizin eninden çekildiğiydi gördüm
Nehirdi seçilmedi karıştığı yerden
Enginine dökülen
Taştı sebillerden
Gözlerime eğil izle
Şuradan devam edelim
Az önce öyle emin şimdi böyle tedirgin bastığımız kara
Dikinden eksiltirilir diye bıraktım toprağını saksılara
Tohum görülmezse göverdiği yerde
Yakınına düşmüştür
Sarsılır saksıda
Gövdeme yaslan bekle
Hayır, oraya kadar gitmeyelim
Gitmeyelim çünkü
Yaşadıkça ilerleyen bir hastalıktır yaşamak
İlerledikçe bulaşmaya azimlenen
Belki durunca durmuş sayılsak
Kanımın yönünde böyle kıvranmazdım
Seni böyle sürüklemezdim fakat
Yürüdükçe tanık ister yürüyüşüm
Hava, su, toprak
Kaç defa kırılmış olsa da bu yüzden
Kaç defa diyorum sana
Mazgallara basma