Üstümü örterken koyu gece Fısıldar kulağıma Ay masalını Ben kederimde sağır Karanlık evre İşsiz güçsüz artık Çekiç-Örs-Üzengi Sokağa çıkabilsem, şehri koklayacağım Serpme telaşını köprülerin Avludan ten kokusunu evlerin Yazı biraz da kar tanelerinden Önümde diz çöker törensel yokluğun Karton korteje seyirci Küçük kız çocuğu Saçlarımda ahşap anıların yanık kokusu Elbet havalandıracağım balkonda Bir dökse kışını […]
Devamını Oku
