Haziranın ilk günlerinde, uzun zamandır yapmadığım bir şeyi yaptım. Belgrad Ormanları’na gidip uzun yürüyüş yolunda yürümek, epeydir yüklendiğim strese çok iyi geldi. İnsan, her şeyden uzaklaşıyor gerçekten doğanın içinde.
Devamını OkuGözlerimi açtığımda derme çatma çatıları, birbirine sırtını dayamış ve toprağa gece kondurulmuş evlerin yokuş boyu uzandığı bir sokaktaydım. Kırık asfaltların taşlarla yamandığı, bacalarından tüten siyah dumanların kümelendiği bir is bulutunun altında gece ayazıyla toprağı donmuş patika yolların hep aynı yere çıktığı bir yer burası…
Devamını OkuUzun bir geceydi. Geçmişten bugüne bir dostla zamanı taradığımız bir gece.
Devamını Oku